Leden in het nieuws…

  • Heleen Jumelet op het strand in Zeeland. ,,Ik voel me heel erg thuis in Zeeland. Ik hou van de mooie Zeeuwse taal en vind het jammer dat het dialect verdwijnt.” Familie Jumelet op het strand in Zeeland

Heleen Jumelet hoeft haar naam hier nooit te spellen

Eens een Zeeuw… Heleen Jumelet (58) is voorzitter van het college van bestuur van de Hogeschool voor de Kunsten (HKU) in Utrecht. Het is de stad waar ze werkt en vanaf haar studietijd woont. Maar haar Zeeuwse wortels gaan al eeuwen terug. Ze komt met man en kinderen nog graag in Zeeland en heeft er een tweede huis. En Jumelet is actief in de Cultural Board, een adviesorgaan voor de provincie over culturele zaken.

Je bent sinds dit jaar bestuursvoorzitter van de HKU. Hoe raakte je in kunst en cultuur geïnteresseerd?

,,Vooral door mijn moeder, Truus Jumelet-Vermeer. Ze was verpleegkundige en solozangeres, kwam uit Den Haag en had zang gestudeerd. Ze heeft veel betekend voor de muziekwereld in Zeeuws-Vlaanderen. Zowel in de kerkmuziek als in de klassieke muziek. Ze heeft in alle Zeeuws-Vlaamse kerken gezongen en leidde ook koren. Ook elders in Zeeland gaf ze recitals en ik ging vaak mee naar concerten.”

,,Ik zat zelf nog in het kinderkoortje dat mijn moeder dirigeerde. Later zong ik ook bij een coverbandje in café De Engel in Terneuzen. Mijn moeder en oma namen me als cultuurliefhebbers ook mee naar musea en concerten, van wereldmuziek tot klassiek tot jazz in bijvoorbeeld Porgy en Bess.”

Hoe ver gaan je Zeeuwse wortels terug?

,,De Jumelets vluchtten als protestanten in 1684 uit Parfondeval in Frankrijk, ze waren hugenoten, gingen eerst naar Zierikzee en daarna naar Bru. Als protestantse dominee kon je niet in Frankrijk blijven. Later verspreidde de familie zich over Zeeland. Voorvaderen van mij waren ook betrokken bij het Mosseloproer in Bruinisse in 1751. Er zijn veel mosselvissers in mijn voorgeslacht.”

,,Tijdens de crisisjaren waren de ouders van mijn vader naar Den Haag verhuisd, daar leerden mijn vader en moeder elkaar kennen. We noemden haar weleens ‘verdwaald in Zeeland’, maar ze is erg van Zeeland gaan houden. Ik heb het Haagse van mijn moeder en het Zeeuwse via mijn vaders kant.”

,,Ik ben geboren en getogen in Terneuzen. Maar mijn vader komt uit Bruinisse en ik kwam ook later nog veel op Schouwen-Duiveland. Mijn tante had een boerderij op Oosterland waar ik zomers veel was.”

Hoe waren je jeugdjaren in Terneuzen?

,,Ik vond het fijn. Op vrijdagmiddagen ging ik stiekem wel naar bar Snugly met vrienden, het was de eerste kroeg waar we kwamen. En later ging ik naar Porgy, naar café Den Engel en naar disco’s.”

,,Ik zat op het Zeldenrust College, een school die ruimte bood je te ontplooien. Ik was voorzitter van de leerlingenraad en zat er bij de filmclub. Het was ook een politiek bewuste school. Wij gingen met bussen vol leerlingen naar de grote demonstraties tegen kernwapens in Amsterdam en Den Haag. Ik organiseerde dat met een groep vrienden.”

Wat betekent de zee voor jou?

,,Heel veel. Ik hou echt van de ruimte en van het Zeeuwse licht. Wij woonden in Terneuzen dicht bij de zeedijk. Ik speelde veel buiten en we hadden een hond die ik uitliet. Met mijn vader ging ik vóór schooltijd vaak zwemmen in de Westerschelde. Dat vond ik heerlijk, als wat oudere puber.”

,,Mijn vader was loods, ik mocht met hem meevaren. Hij liet me weleens aan het roer staan en gaf me de illusie dat ik voer. Maar natuurlijk stond hij achter me. Ik mocht vanaf mijn 4de al met hem mee. Fantastisch was dat, het water, de schepen.”

Wat maakt je een Zeeuw?

,,Mijn liefde voor de ruimte, het licht en de zee. Ik denk ook mijn directheid, gecombineerd met vriendelijkheid. Ik zeg iedereen gedag en ben dat altijd blijven doen.”

,,En ik hou van eenvoud, van dingen niet ingewikkelder maken dan nodig is, misschien is dat ook wel iets Zeeuws. Strategie is executie zeg ik graag, plannen maken is mooi. Maar ga vooral iets doen, als je wat wilt bereiken.”

Hoe is het om mee te werken in de Zeeuwse Cultural Board?

,,Het is fijn iets voor Zeeland te kunnen betekenen. Als voorzitter van de grootste kunstacademie van Nederland kan ik wat inbrengen wat goed samenvalt met de inbreng van de andere leden. Ik ontvang er geen vergoeding voor.”

,,Ik ben onder de indruk van wat er allemaal gebeurt op kunst- en cultureel vlak in Zeeland. Denk aan behoud van cultureel erfgoed. Er zijn bijzondere festivals zoals Film by the Sea, Concert at Sea, de Biënnale Aardenburg en talloze kleinere activiteiten.”

,,Maar er kan meer en beter samengewerkt en afgestemd worden, zowel qua culturele activiteiten als op provinciaal en gemeentelijk beleid. Kunst en cultuur zorgen voor leefbaarheid, brede welvaart en welzijn. Dat is ook belangrijk voor het vestigingsklimaat. De samenwerking die we als HKU hebben met Muziekschool Zeeland voor hun Talentenklas maakt me ook blij.”

Zie je jezelf ooit weer in Zeeland wonen?

,,De gedachte komt geregeld bij me op, maar mijn man (Ed Verstraete, red.) en ik werken hier. We hebben een tweede huisje tussen Renesse en Burgh-Haamstede waar we vaker zijn. Nu onze zoon en dochter twintigers zijn hoeven we niet meer voor bijvoorbeeld hockey in Utrecht te zijn.”

,,Ik voel me wel heel erg thuis in Zeeland. Hou van de mooie Zeeuwse taal en vind het jammer dat het dialect verdwijnt. Rond kersttijd kan ik elke Zeeuwse bakkerij binnenlopen voor een bestelling en zeggen ‘zet maar op naam van Jumelet’. Ik hoef mijn naam nooit te spellen, ook dat geeft een thuisgevoel.”